कृष्णाकाठी सायंकाळ

 

कृष्णाकाठी सायंकाळ 

असेच येथे सोन पाऊली,

लाल किरमिजी ऊन पडे,

क्षितिजावरती असेच होते,

मावळतीचे  रंग सडे !

रविबिंबाच्या वळणावरती,

केशर शिंपीत उभे आकाश,

पश्चिमेकडे डोंगर माथी,

 असाच होता संधिप्रकाश !

मोहर होता आम्र तरूचा,

घम घम होता दरवळला,

निळसर डोंगर हिरवी राई,

परिसर सारा सळसळला !

मंदिर शिखरे कातर होती,

सांजवातीला घालीत साद,

घाट पायऱ्या घुमवित होत्या,

शिवालयातील घंटानाद !

शब्द तुझे मधु चिंब हासरे,

स्पर्श हवासा गोड नवा,

पाण्यावरी तू खडा टाकता,

थरथर उठली थंड हवा !

ओले पाऊल मनही ओले,

 मधुर कोवळी साथ खट्याळ,

आठवते रे सख्या आपुली,

कृष्णाकाठी सायंकाळ !!

- सौ. स्मिता देशपांडे

21/4/2021